حکیم منصوری: محرومیت بسکتبال با ویلچر ایران عزم مان را بیشتر کرد/ چهارمی جهان و قهرمانی آسیا نتیجه انسجام تیم بود

کاپیتان تیم ملی بسکتبال با ویلچر کشورمان از اهداف تیمی و آرزوهای خود در ورزش گفت.

حکیم منصوری ملی پوش و کاپیتان تیم ملی بسکتبال با ویلچر کشورمان در گفتگو با روابط عمومی فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین بیان کرد:از سال ۱۳۸۰ با ورزش افراد دارای معلولیت آشنا شدم و ابتدا در دوومیدانی فعالیت می کردم اما زمانی که اتفاقی مسابقات بسکتبال را دیدم به این رشته علاقه مند شدم و فعالیتم را آغاز کردم.

وی ادامه داد: تاکنون در تیم های باشگاهی ملی حفاری خوزستان، کهریزک، قم حضور داشتم و در حال حاضر در تیم شهروند آمل بازی می کنم. در دوران حضور در بسکتبال همراه با تیم ملی جوانان در مسابقات منطقه عرب و آفریقا سال ۲۰۰۵ در کنیا مقام قهرمانی را بدست آوردم. پس از آن و در سال ۲۰۰۶ همراه با تیم ملی بزرگسالان در مسابقات مالزی در جایگاه نخست ایستادم و در مسابقات انتخابی پارالمپیک پکن رتبه دوم را کسب کردم.

محرومیت ۵ ساله بسکتبال با ویلچر ایران انگیزه و عزم مان را بیشتر کرد

منصوری افزود: پس از محرومیتی که برای تیم ملی بسکتبال ایجاد شد انگیزه و عزم تمام بازیکنان تیم بیشتر شد و هیچ کدام از ملی پوشان ناامید نشدند و با تمرینات مداوم آمادگی خود را حفظ کردند تا بتوانند پس از پایان محرومیت، پرچم کشورمان را در رویدادهای مختلف به اهتزاز درآورند.

چهارمی جهان و قهرمانی جاکارتا نتیجه همدلی و انسجام تیمی بود

وی تصریح کرد:پارالمپیک رویداد بزرگی است که تجربه فوق العاده ای برای هر ورزشکار است. در ریو متاسفانه تیم آمادگی ذهنی و انسجام لازم را نداشت و در نهایت در جایگاه هشتم جهان قرار گرفتیم. اما با تغییر کادر فنی و تجربه حضور در یک پارالمپیک به تدریج روند رشد تیم بهبود پیدا کرد. انسجام و اتحاد میان سرمربی و مربیان تیم باعث شد بازیکنان همدل و منسجم شوند و نتیجه این اتحاد کسب جایگاه چهارمی جهان و عنوان قهرمانی بازی های پاراآسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا بود.

اتحاد کادر فنی و بازیکنان ادامه دارد

منصوری اظهار داشت: اکنون هم بعد از جاکارتا، همان اتحاد و همدلی میان کادر فنی و بازیکنان وجود دارد و همه ما برای هدف مان که ایستادن روی سکو پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو است تلاش می کنیم و فعل خواستن را در مسابقات AOZ نشان خواهیم داد.

وی عنوان کرد: کاپیتان تیم ملی مسئولیت سنگینی دارد چرا که انتظارات کادر فنی و سایر بازیکنان از کاپیتان بیشتر است و هر بازیکنی که به عنوان کاپیتان داخل زمین حاضر می شود می بایست به صمیمیت، هماهنگی و مدیریت تیم در زمین کمک کند.

با حمایت می توانیم بهترین نتیجه را در ۲۰۲۰ توکیو رقم بزنیم

دارنده مدال طلا رقابت های پاراآسیایی گفت: بسکتبال با ویلچر از نظر تجهیزات رشته پر هزینه ای است، تیم ما با وجود این مسائل و کمبود تورنمنت های مختلف در این دو سال اخیر توانسته عملکرد درخشانی داشته باشد. از مسئولان فدراسیون، کمیته ملی پارالمپیک و وزارت ورزش و جوانان می خواهم که از تیم ما حمایت کنند تا بتوانیم بهترین نتیجه را در ۲۰۲۰ توکیو رقم بزنیم.

وی درباره نقش لژیونرها در ترکیب تیم ملی تاکید کرد: حضور بازیکنان در تیم های باشگاهی سایر کشورها باعث می شود که آنها در مسابقات بین المللی استرس کمتری داشته باشند، آنها با استفاده از تجربیات شان به آرامش بیشتر تیم کمک می کنند و همچنین تاثیرات فنی زیادی برای بازیکنان تیم دارند.

آگین، مانند یک پدر به ملی پوشان توجه دارد

ملی پوش بسکتبال با ویلچر درباره رئیس انجمن عنوان کرد: مهرداد آگین،همیشه از تمام بازیکنان و کادر فنی حمایت کرده است و مانند یک پدر به همه ما توجه دارد و از این بابت از او تشکر می کنم.

منصوری ادامه داد: در مسابقات برون مرزی مختلفی عنوان قهرمانی را تجربه کرده ام اما آرزو دارم همراه تیم ملی بر سکو قهرمانی، مدال پارالمپیک را هم بدست آورم و برای رسیدن به این هدف هر روز تمرینات بدنسازی و کار با توپ را انجام می دهم تا آمادگی جسمانی خود را حفظ کنم.

کاپیتان تیم ملی در پایان گفت: حامیان من در مسیر ورزش پدر، مادر و همسرم هستند و همیشه سپاسگزار آنها خواهم بود.