با پارا تنیس روی میز آشنا شویم/ ۱۱ کلاسبندی پزشکی ویژه ورزشکاران دارای معلولیت

در این گزارش به معرفی رشته ورزشی تنیس روی میز جانبازان و معلولین می پردازیم.

به گزارش روابط عمومی فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین؛ رشته تنیس روی میز از رشته‌های تحت پوشش فدراسیون جهانی تنیس روی میز (ITTF) ‌است که در سال ۱۹۶۰ میلادی فعالیت خود را آغاز کرد. اولین حضور این رشته در بازی های پارالمپیک ۱۹۹۲ آتلانتا بود.

فعالیت این رشته در سال ۱۳۵۹ در ایران شروع و اولین دوره قهرمانی کشور آن در همین سال برگزار شد. همچنین نخستین اعزام تیم ملی به رقابت های برون مرزی در سال ۱۳۶۴ با حضور در مسابقات جهانی انگلیس صورت گرفت.

در رشته تنیس روی میز ورزشکاران دارای معلولیت‌های حرکتی در کلاس‌های نشسته و  ایستاده به صورت تیمی، انفرادی، دوبل و میکس دوبل در ۲ بخش مردان و زنان به رقابت می پردازند.

از آغاز سال ۱۳۹۸ رشته تنیس روی میز جانبازان و معلولین تحت نظارت فدراسیون تنیس روی میز قرار گرفت.

تجهیزات مورد نیاز:

وسایل مورد نیاز در این رشته شامل توپ، تور، میز و راکت است.

میز باید به شکل مستطیل با طول ۲٫۷۴ متر و عرض ۱٫۵۲۵ متر و ارتفاع ۷۶ سانتیمتر است. سطح بازی شامل سطوح عمودی کناره های میز نمی شود.

تور: مجموعه تور عبارت است از ریسمان آویز، پایه های نگهدارنده و گیره هایی که همه این مجموعه را به میز متصل می کند. ارتفاع تور ۱۵٫۲۵ سانتیمتر است.

توپ: باید کروی شکل باشد و قطر آن ۴۰ میلیمتر، وزن توپ ۲٫۷ گرم است. رنگ توپ سفید یا نارنجی مات می باشد و بسته به میزبانی هر مسابقه مارک توپ تغییر می کند.

راکت: می تواند در هر اندازه، شکل یا وزن باشد اما تیغه آن باید دارای سطحی صاف و محکم باشد و همچنین حداقل ۸۵ درصد ضخامت تیغه باید از چوب طبیعی باشد.

تعداد افراد یک تیم:

تعداد افراد یک تیم حداقل ۲ و حداکثر ۵ ورزشکار به همراه مربی و سرپست است. معلولین دارای ۱۱ کلاس پزشکی ورزشی هستند که کلاس های یک تا پنج ویژه ورزشکاران ویلچری و کلاس های ۶ تا ۱۰ ویژه ورزشکاران ایستاده و کلاس ۱۱ مخصوص ورزشکاران دارای هوش میانه می باشد.

شرایط تمرین در رقابت ها:

بازیکنان این حق را دارند که درست قبل از شروع مسابقه به مدت ۲ دقیقه روی میز مسابقه تمرین کنند اما در طول وقفه های عادی بازی مجاز به تمرین نیستند. مدت زمانی که برای تمرین معین شده فقط با اجازه سرداور می تواند افزایش پیدا کند.

شرایط ویلچر:

یک ویلچر برای رقابت های تنیس روی میز می بایست حداقل ۲ چرخ بزرگ و یک چرخ کوچک داشته باشد.

تشک ویلچر نباید بیشتر از ۱۵ سانتیمتر ارتفاع داشته باشد.

قوانین مسابقات معلولین:

در کلاس ایستاده ها هیچ گونه استثنایی در قوانین و مقررات وجود ندارد اما در کلاس نشسته هنگام دریافت سرویس به دلیل نوع معلولیت در رقابت تیمی ۳ مورد "لت" و در بازی انفرادی ۲ مورد "لت" داده می شود.

در بازی های تیمی افراد دارای معلولیت سیستم کوربیلون و سیستم سوئیت لینگ وجود دارد.

هر گیم بازی شامل ۱۱ امتیاز است که در نهایت تیم برنده می بایست ۲ گیم از ۳ یا ۳ گیم از ۵ را با پیروزی به پایان برساند.

در تنیس روی میز معلولین، هر ورزشکار می بایست در کلاس خود به صورت انفرادی و تیمی در مسابقه شرکت کند. در صورتی که تعداد نفرات یک کلاس به حد نصاب لازم نرسد بازیکنان با کلاس ها بالاتر ادغام شده و به رقابت می پردازند.