پورمیرزایی: هدفم تداوم مدال‌آوری ایران در دسته سنگین وزن پارالمپیک است

ملی‌پوش وزنه برداری جانبازان و معلولین گفت: درگذشت سیامند رحمان برای من سخت و سنگین بود و معتقدم طلای پارالمپیک به او تعلق دارد.

منصور پورمیرزایی، زمانی که رقابت امراله دهقان در پارالمپیک سیدنی را از تلویزیون تماشا کرد، با وزنه‌برداری جانبازان و معلولین آشنا شد و علاقه به بدنسازی و رقابت با ملی‌پوشان این رشته او را به دنیای پاراوزنه‌برداری کشاند. اکنون پورمیرزایی یکی از افتخار آفرینان کشورمان در مسابقات آسیایی و جهانی است.

تماشای پارالمپیک سیدنی، از من پاراوزنه بردار ساخت

ملی‌پوش پاراوزنه‌برداری کشورمان در گفتگو با روابط عمومی فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین بیان کرد: بعد از آشنایی با پاراوزنه برداری از طریق رسانه، در مسابقات جشنواره ورزشی، تشویق و حمایت‌های دهقان، روحیه و انگیزه‌ام را چندین برابر کرد. در تمام این مدت از تجربیات او کمک گرفتم تا بتوانم برای تیم ملی موثر باشم. در واقع تماشای پارالمپیک سیدنی، از من پاراوزنه‌بردار ساخت.

دارنده مدال نقره بازی‌های پاراآسیایی ادامه داد: هرگز تصور نمی‌کردم رحمان به این زودی از میان ما برود. درگذشت او برای من سخت است. در طول این سال‌ها امیدوار بودم روزی قانون پارالمپیک تغییر کند تا مانند دیگر مسابقات در کنار هم، مدال‌های قهرمانی را برای تیم ملی و کاروان ایران کسب کنیم.

پورمیرزایی افزود: پیش از درگذشت سیامند، تصمیم داشتم از دنیای ورزش خداحافطی کنم، اما حفظ مدال او و موفقیت تیم ملی در پارالمپیک، من را برای ماندن مصمم کرد و درصورتی که در توکیو حاضر شوم، مسئولیت سنگینی بر عهده ام خواهد بود چرا که طلای این بازی ها به سیامند و خانواده اش تعلق دارد و من پرچمدار او در این مسابقات هستم.

ملی پوش پارا وزنه برداری در پایان گفت: امیدوارم با لطف خداوند و دعای خیر مردم، هدفم را در پارالمپیک محقق سازم و با ایستادن روی سکوی قهرمانی، سربلند از این میدان بزرگ خارج شوم و مدال آوری ایران در این دسته وزنی را تداوم بخشم و روح سیامند و دل خانواده او را شاد کنم.