سامان رضی: آرزو دارم در پارالمپیک به مدال برسم

ملی پوش وزنه برداری جانبازان و معلولین گفت: جای مدال پارالمپیک در کارنامه ورزشی ام خالی است و آرزو دارم در ۲۰۲۰ توکیو به مدال برسم.

سامان رضی، ملی پوش پارا وزنه برداری، در گفتگو با روابط عمومی فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولین بیان کرد: پیش از اینکه در سال ۸۳ بر اثر سانحه رانندگی دچار معلولیت شوم در رشته های تکواندو، فوتبال و بدنسازی فعالیت داشتم و پس از اتفاقی که برای من رخ داد با تماشای رقابت های پارالمپیک با ورزش های افراد دارای معلولیت آشنا شد و به رشته پاراوزنه برداری علاقه مند شدم و فعالیتم را در این رشته آغاز کردم.

وی ادامه داد: در طول سال هایی که در تیم ملی حضور داشتم موفق به کسب مدال های رقابت های آسیایی، جهانی و پاراآسیایی شدم و تنها جای مدال پارالمپیک در کارنامه ورزشی ام خالی است که امیدوارم در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو آرزوی ام محقق شود و بتوانم برای کشورم افتخار آفرینی کنم.

رضی عنوان کرد: در پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو حضور داشتم اما در جایگاه چهارم ایستادم و نتوانستم مدال این مسابقات را بدست آورم و اکنون تمام تلاشم را به کار گرفتم تا از ۲۰۲۰ توکیو با دست پر برگردم.

دارنده مدال نقره مسابقات جام جهانی بیان کرد: به صورت میانگین ۵ جلسه تمرین می کنم و با مناسب سازی فضای منزلم، تمریناتم را در خانه هم انجام می دهم تا با آمادگی کامل راهی مسابقات شوم و بتوانم به هدفی که دارم برسم.

موفقیت هایم بر نگرش اطرافیانم تاثیر مثبت گذاشت

ملی پوش پارا وزنه برداری گفت: پیش از تصادفم در ورزش حضور داشتم اما با ورود به وزنه برداری فعالیتم حرفه ای تر شد و کسب مدال های مختلف در این رشته باعث شد دیدگاه اطرافیانم نسبت به توانایی های من تغییر کند و این موفقیت ها تاثیرات مثبتی روی نگرش اطرافیانم گذاشت.

معلولیتم باعث نشد تا محدود شوم

وی افزود: معلولیتم باعث نشد تا محدود شوم و در کنار ورزش تحصیلاتم را ادامه دادم و اکنون در مقطع ارشد رشته تربیت بدنی مشغول به تحصیل هستم و در تابستان امسال از پایان نامه ام دفاع می کنم و در مدت تحصیل ام استادهای دانشگاه با من همکاری داشتند تا بتوانم در اردو های تیم ملی و مسابقات شرکت کنم و تمریناتم را ادامه دهم.

رضی اظهار داشت: من به افرادی که بنا به هر علتی دچار معلولیت شدند پیشنهاد می کنم که وارد ورزش شوند تا انگیزه و روحیه آنها تغییر کند و در کنار آن تحصیلات شان را ادامه دهند تا موفق شوند و مطمئن باشند که معلولیت محدودیت نیست.

وی تصریح کرد: در طول این سال ها با افرادی که دارای معلولیت بودند به صورت حضوری صحبت کردم و آنها را با رشته های ورزشی جانبازان و معلولین آشنا کردم و خیلی از آنها امروز در ورزش فعالیت دارند و امیدوارم این روند برای همه انجام شود و هیچ فرد معلولی خانه نشین نباشد.

خانواده ام مشوق اصلی ام بودند

دارنده مدال نقره مسابقات آسیایی عنوان کرد: مشوق اصلی من برای ورود به ورزش در درجه اول خانواده ام بودند و پس از آن مربی ام باعث شد تا با تمرینات مناسب بتوانم مسیرم را ادامه دهم و به موفقیت برسم.

مدال نقره مسابقات آسیایی بهترین لحظه ورزشی ام بود

رضی بیان کرد: شیرین ترین و بهترین لحظه ورزشی ام مربوط به مسابقات سال ۲۰۱۳ مالزی است که اولین مدال ورزشی ام را بدست آوردم و در در جایگاه نایب قهرمانی ایستادم.

وی افزود: اگر روزی از دنیای حرفه ای ورزش خداحافظی کردم سعی می کنم با گذراندن دوره مربیگری باز هم در کنار تیم ملی و این رشته بمانم و تجربیاتم را در اختیار نسل جدید تیم قرار دهم تا تیم ملی پاراوزنه برداری ایران در تمام رقابت ها همین طور موفق بماند.

ملی پوش پاراوزنه برداری در پایان گفت: امیدوارم تیم ملی در مسابقات جهانی قزاقستان موفق باشد و بتوانیم سهمیه پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو را بدست آوریم و با دست پر برگردیم.