ملی پوش پارااسنوبرد: حضور در رژه مسابقات پارالمپیک زمستانی کره جنوبی شیرین ترین خاطره ام شد

پوریا خلیل تاش، ملی پوش پارا اسنوبرد از اهداف و آرزوهای ورزشی خود گفت.

او متولد سال ۱۳۷۶ در تهران است که بر اثر سانحه ای از ناحیه دست چپ خود دچار معلولیت شد.

خلیل تاش باتوجه به علاقه‌ به اسکیت و اسکی، از طریق دایی خود بهنام خلجی، ملی پوش پاراسنگ نوردی کشورمان با عیسی ساوه شمشکی آشنا و وارد دنیای پارااسنوبرد شد و در طول سال‌های حضورش در تیم ملی، توانست علاوه بر مسابقات کشوری و آسیایی، بازی‌های پارالمپیک زمستانی ۲۰۱۸ کره جنوبی را نیز تجربه کند.

ملی پوش پارااسکی کشورمان در گفتگو با وب سایت فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین بیان کرد: از کودکی به اسکیت و اسکی علاقه داشتم و بعد از آسیب دیدگی دست چپم، تصمیم گرفتم فعالیتم را در ماده پارااسنوبرد ادامه دهم.

وی ادامه داد: اگر زمان به عقب بر می گشت و قرار بود در کودکی ورزش را آغاز کنم باز هم اسکی و اسنوبرد را انتخاب می کردم تا امروز از مدال آوران ایرانی این ماده در رویداد‌های جهانی باشم.

شیرین ترین خاطره ورزشی

خلیل تاش افزود: در این مدت که در تیم ملی حضور داشتم، رقابت‌های مختلفی را تجربه کردم که پارالمپیک زمستانی ۲۰۱۸ شیرین ترین خاطره ورزشی ام شد و هنوز از یادآوری حضورم در رژه تیم ملی در این رویداد بزرگ، احساس غرور می کنم.

ملی پوش پارااسکی عنوان کرد: کسب مدال در پارالمپیک زمستانی ۲۰۲۲ آرزوی ورزشی ام است اما در کنار آن اهداف بزرگتری را دنبال می کنم و امیدوارم روزی بتوانم به توسعه رشته پارااسکی به خصوص اسکی روی آب ویژه افراد دارای معلولیت در کشورم کمک کنم.

وی اظهار داشت: در این مدت سعی کردم افراد دارای معلولیت را با پارااسکی و ورزش‌های جانبازان و معلولین آشنا کنم چرا که ورزش حس خوب زندگی است.

حمایت ساوه شمشکی از ورزشکاران پارااسکی

خلیل تاش بیان کرد: ساوه شمشکی رئیس انجمن، از تیم ملی و تمام ورزشکاران پارااسکی حمایت می کند و زحمت های زیادی برای من و دیگر ورزشکاران کشیده است که از او تشکر می کنم.

وی تصریح کرد: البته موفقیت‌های دایی ام، بهنام خلجی باعث شد تا خانواده از من حمایت بیشتری کنند و مشوقم برای رسیدن به اهداف ورزشی باشند.

افراد دارای معلولیت توانمندی های خود را باور کنند

خلیل تاش اظهار داشت: شاید ما از نظر ظاهری با افراد سالم متفاوت باشیم اما به افراد دارای معلولیت پیشنهاد می کنم تا وارد دنیای ورزش شوند و برای رسیدن به مدال تلاش کنند چرا که با این موفقیت، فراتر بودن توانایی‌های خود را باور خواهند کرد.

ملی پوش پارااسنوبرد در پایان گفت: اگر روزی به عنوان ورزشکار از دنیای حرفه ای ورزش خداحافظی کنم، فعالیتم را در قالب مربیگری ادامه می دهم چرا که به این کار علاقه دارم و پیشرفت پارااسکی در کشورم از اهداف مهم زندگی ام است.