توسلی خواه: تیراندازی برای من عبادت است/ قدردان موهبت های زندگی ام هستم

عبدالرضا توسلی خواه، تنها ورزشکار دارای معلولیتی ایرانی است که در رشته ی پاراتراپ ( اهداف پروازی) فعالیت می کند و در سطح دنیا نیز موفق شده رکورد دار جهان و آسیا باشد.

توسلی خواه متولد آذر ماه سال 58 در تهران است و حدود 11 سال قبل در اثر سانحه تصادف دچار ضایعه نخاعی شد.

وی که فردی ماجراجو و علاقه مند به فعالیت های مختلف است، پیش از این حادثه به عنوان عضو تیم ملی اسکی جوانان موفق به کسب دو نشان آسیایی شد و در رشته هایی مانند تنیس، اسکی روی آب، غواصی و خلبانی هم فعالیت داشت و عضو افتخاری سازمان آتش نشانی نیز بود.

توسلی خواه در خصوص حادثه ای که منجر به تغییر شرایط زندگی اش شد، گفت: بعد از این حادثه نزدیک به 5 سال شرایط سختی داشتم که هم شامل شرایط جسمی و هم شرایط روحی بود و نمی توان گفت که خیلی زود با شرایط جدیدم کنار آمدم. در این ایام به صورت تصادفی با رشته ی تراپ آشنا شدم و تصمیم گرفتم اگر شرایط جسمی ام بهتر شد حتما در این رشته فعالیت جدی تری را دنبال کنم و این مساله سرآغاز تصمیم های جدیدی بود.

وی افزود: قصدم از فعالیت در این رشته این بود که کار جدیدی را آغاز کنم که تجربه ی آن را روی ویلچر نداشتم و در واقع از صفر بود. اولین فعالیت هایم در این رشته به سال 91 و بعد از المپیک لندن برمی گردد که البته تماشای مسابقات المپیک به من انگیزه ی زیادی داد و باید بگویم که هنوز این رشته در پارالمپیک فعال نشده اما احتمال دارد در المپیک 2024 این رشته هم به جمع رشته های پارالمپیکی افزوده شود.

رکورد دار جهان در رشته پاراتراب تصریح کرد: از ابتدای شروع فعالیتم با سختی های زیادی روبرو بودم تا بتوانم پیشرفت کنم اما در اولین اعزام برون مرزی ام متوجه شدم که خوشبختانه مسیر درستی را انتخاب کردم و چه از نظر سخت افزاری و چه از نظر روحی شرایط بهتری دارم و جلوتر از سایر شرکت کنندگان هستم و البته حضور دوستان خوبی که در اطرافم بودند در این زمینه بسیار موثر بود.

توسلی خواه گفت: اولین مدالی که گرفتم در مسابقات داخلی قهرمانی کشور در سطح D بود که به نشان طلا دست پیدا کردم و بعد از آن به ترتیب در سطوح B و A به مدالهای دیگری دست پیدا کردم و مدال طلایی که در سطح A گرفتم به من انگیزه ی بسیار زیادی داد.

وی پیرامون مسابقات برون مرزی اضافه کرد: اولین اعزام من در سال 2014 و مسابقات گرند پری معلولین در ایتالیا بود که دوم شدم اما در سالهای 2015 و 2016 در همین مسابقات نتوانستم به مقامی دست پیدا کنم و در آخرین حضورم که به سال 2017 و اولین دوره مسابقات جام جهانی برمی گردد موفق شدم به نشان طلا دست پیدا کنم و با توجه به اینکه این رقابت ها زیر نظر IPC برگزار شد از اهمیت ویژه ای برخوردار بود ودر حال حاضر هم رکورد دار این رشته در بخش معلولین در سطح آسیا و دنیا هستم.

دارنده نشان طلای مسابقات جام جهانی ایتالیا اظهار داشت: تیراندازی برای من بخشی از عبادت است چرا که به نظرم فردی که تیراندازی می کند باید از نظر ابعاد وجودی به درجه ای برسد که درون و بیرونش به یک هماهنگی رسیده باشد و در واقع انسانی آزاد و دور از غرور باشد.

توسلی خواه درهمین زمینه اضافه کرد: این رشته شور و هیجان خاصی را می طلبد و به خاطر حساسیت بالای آن به پالایش روحی نیاز دارد و از این رو علاوه بر اینکه این رشته برای من یک فعالیت ورزش باشد، یک چالش روحی نیز بود .

وی گفت: اولین استادی که در این رشته داشتم سرهنگ بهزاد ملکی بود که انسانی بسیار وارسته است و چیزهای زیادی از وی آموختم و از زحمات او و همه ی افرادی که به من در این زمینه کمک کردند تشکر می کنم.

تنها ورزشکار پاراتراب ایران تصریح کرد: به صورت روتین هفته ای دو یا سه روز تمرین دارم و در ایامی که برای مسابقات آماده می شوم این جلسات تمرینی به چهار جلسه می رسد و اگر شرایط فراهم شود مهر ماه سال جاری در رقابت های قهرمانی جهان ایتالیا شرکت خواهم داشت.

توسلی خواه در پایان گفت: اگر بخواهم زندگی ام را به دو نیمه قبل و بعد از تصادف تقسیم کنم، باید به جرات بگویم که از هر دو نیمه راضی هستم و اگرچه بعد از این اتفاق، هنوز هم با مشکلات متعدد جسمی و شرایطی که به واسطه این اتفاق برایم به وجود آمد، درگیر هستم، اما باعث شد تا موهبت های زندگی را بیشتر قدر بدانم و این دو نیمه از زندگی من مکمل هم بودند و تیراندازی انگیزه ی بزرگی بود که وارد فضا و تجربیات جدید تری شوم.